Slachtoffers van Loverboys

Vandaag weer bijzondere gesprekken gehad met twee meiden via Stichting Open Ogen. Meiden van 15 jaar die slachtoffers zijn geworden van loverboys. Pijnlijk om te zien hoe die meiden in een web van schuldgevoelens en verwarring verstrikt raken en steeds verder van zichzelf af komen te staan.

Eigenwaarde hebben, seksualiteit “gezond” mogen ontdekken en grenzen kunnen aanvoelen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Ik weet daar zelf ook het eea van. Het beeld in de mainstreammedia en seksindustrie helpt niet mee, de vrouwelijke pijn en onderdrukking die al eeuwenlang gaande is ook niet. Als je dan misschien ook nog eens geen liefdevolle thuissituatie hebt is het moeilijk weerstand te bieden tegen andere vormen van aandacht. Als jouw “sexy-zijn” jouw kwaliteit wordt en je heb het idee verder niet veel te bieden te hebben…

Wat kunnen we doen? Naar mijn idee in elk geval beginnen met als vrouwen onder elkaar een veilige haven te creëren waarin we elkaar steunen en niet afvallen. Hoor je mannen vaak over elkaar zeggen, zo die gast is echt een slettebak, die doet het echt met iedereen? Dat doen wij vrouwen, wij oordelen zoveel over elkaar vaak zonder te weten waarom iemand doet wat ie doet. Daardoor voelen meiden zich vaak niet veilig op te biechten hoe ze er echt voor staan en voelen ze de stempel van “slecht” zijn waar ze vervolgens nog minder eigenwaarde van krijgen.

Wat nou als we minder oordelen maar compassie hebben voor onze eigen sekse en elkaar helpen in ons kracht te staan? Beetje bij beetje weer op zoek naar wie we zijn, wat we willen en hoe we dat willen. We zijn zo krachtig.